Vandaag begint onze reis. We hebben al onze spullen ingepakt. Het huis is wat schoongemaakt en de buren weten ook wat ze moeten doen…Altijd handig natuurlijk. We vertrekken rond 09.00 uur uit Drachten. We rijden dit keer zelf naar Schiphol toe. We parkeren de auto bij lang parkeren Schiphol. Dit hebben we wel vaker gedaan. Wat we niet eerder gedaan hebben is dat we gelijk onze bagage weg konden brengen. Dit was nog niet zolang het geval dat je dat kon doen. Dit was alleen mogelijk voor Arke Fly en Transavia vluchten. Dus wij dit ook maar doen. Dit ging natuurlijk goed. Nu maar afwachten dat de bagage ook aankomt. Zal wel goed komen denken we dan maar.

Na een korte bus rit kwamen we op schiphol aan. We gingen gelijk door de douane en daarna nog wat eten en drinken. Kort daarna gingen we naar de gate toe. Daar ook nog even wachten en dan door de scan heen. Geen problemen natuurlijk. Nog even wachten in de lounge en toen het vliegtuig in. Dat ging natuurlijk ook goed. Onze vlucht gaat om 13.20 naar Ohrid, Macedonië. Alleen moesten we wel betalen voor ons drankje en snackje...dat waren we niet gewend natuurlijk.  Dus wat drinken en een twix gehad en wat gerust, kwamen we naar een vlucht van 2.20 uur later aan in Macedonië, Ohrid.

In Ohrid moesten we zo het vliegtuig uitstappen, ja waar hebben we dat vaker gedaan. Nog een paar foto's gemaakt en toen gingen we naar de douane toe. Daarna de koffers, moesten wel even wachten. Maar ze kwamen wel, gelukkig. Toen dachten we, we gaan ook even pinnen, kon niet. ATM was stuk...dan de auto maar halen, ja geen balie met een medewerker van Sunny Cars of zo. Dan maar even buiten kijken.. Daar was het lekker druk en natuurlijk mooi weer. Het was een graadje of 30 hier overigens. Hier en daar even vragen hoe en wat, ze konden ons niet echt helpen..Dan maar even proberen te bellen met de maatschappij, maar toe zag Hepke een vrouwtje lopen met een kaart in haar hand. Dus ik even kijken en dat was ze...dat scheelt weer een telefoontje..Ze was hier al een tijdje zei ze en ze liep ook wat heen en weer..maar kon ons niet vinden. Ze ging ook al even bij de bussen kijken hoe en wat allemaal...maar ging maar weer terug naar de entree van het vliegveld. Uiteindelijk is alles goed gekomen, we hebben een auto maar niet zo'n eentje als bijvoorbeeld in Australië maar dat geeft ook niet natuurlijk. Rondom de auto wel veel beschadigingen en in de auto ook wat oneffenheden. De tank was niet vol, de helft plus 1 streepje erboven. Dus zo moeten wij hem ook weer afleveren tzt.

Daihatsu Sirion

Daarna begon de rit. We gaan iets anders navigeren dan dat we gewend zijn, via de Acer Tablet die we hebben. Daar hebben we een APP gedownload en de kaart van Macedonië en dan kunnen we navigeren. We hebben alles thuis er al in gezet wat betreft de hotels en waar we naar toe willen...anders moeten we dat hier allemaal uitzoeken..maar de vraag is natuurlijk werkt het hier, nou we kunnen concluderen dat het dus inderdaad werkt !

Eerst even laten scannen naar de GPS en dan doet hij het wel. Prima, nu de rest van de vakantie nog even bekijken. Maar dat zal wel goed komen denken we.

Toen we aankwamen in Ohrid was het eerst wel even wennen aan het verkeer. Ja, ze rijden hier toch wel een beetje anders...goed opletten dus. Ze rijden wel rechts maar je moet wel goed opletten natuurlijk. De auto is volgens ons niet zo'n race monster...een 1000cc of 1200cc denken we.. Maar we moeten het ermee doen.

Bij het hotel aangekomen eerst maar even inchecken, ging goed natuurlijk. De auto moest alleen ergens anders staan, maar dat gaf niet. De kamer is goed, we hebben met balkon en uitzicht op het meer van Ohrid. Prima dus. We zitten in de oude stad, nauwe straatjes en pittoreske steegjes en oudheid, maar ook wel weer toeristisch..

Na het kamer bezoek moesten we eerst ergens pinnen, we hadden geen geld bij ons..dus dat is uiteindelijk ook gelukt. Daarna een ijsco, lekker.. Toen gingen we even aan de wandel, lekker rustig aan en niet gehaast. We kwamen een supermarkt tegen en daar hebben we wat water en drinken gekocht ook voor morgen.

Daarna naar het hotel toe om het drinken in de koelkast te doen en gingen we weer op pad. We gingen bij het meer wat drinken en uiteindelijk ook eten, we hebben pizza gehad..was lekker. Daarna nog wat gelopen en weer richting hotel. Daar hebben we het verhaal en de foto's op de harde schijf gezet. Ja, we werken dit keer via tablet en niet meer via de computer..

We hebben ook nog even met Jelle Geert gebeld via Face time. Dat ging goed. We hadden blijkbaar wel een goede verbinding met elkaar. Alles was daar ook goed, hier ook alles goed gegaan natuurlijk. We hebben gisteren ook nog even een mail gestuurd naar de buren om te laten weten dat we goed terecht gekomen zijn.

Nog wat gedronken op het balkon en van het uitzicht genieten.

Morgen gaan we op pad en dan gaan we de nauwe straatjes in en naar een fort, klooster etc...en souvenirs kopen. Morgen meer !

Hotel Aleksandrija in Ohrid


Vanaf het balkon hebben we uitzicht op het meer..

30 Juli 2013

We hebben wel aardig geslapen vannacht. Het is altijd even wennen aan een nieuw bed en we hadden ook nog geluid van buiten, was nog niet echt stil toen we naar bed gingen. Maar we hebben het overleefd. Vandaag gaan we het oude gedeelte van Ohrid bekijken te voet. We stonden vanmorgen om ongeveer 07.00 uur op. Het was weer prachtig weer. Uiteindelijk werd het 37 graden deze dag...en geen wolkje aan de lucht. We gingen eerst even ontbijten in het hotel. Dat zag er verders goed uit, je kon van alles krijgen..ook eieren en worstjes al waren deze wel koud maar dat gaf natuurlijk niets. Verder hebben we weer goed ontbeten. Na een bakje koffie gingen we op pad. We gingen eerst proberen om een mast te vinden..deze is niet zover bij het hotel vandaan..maar je moet wel door de pittoreske nauwe straatjes heen. Dat was wel een mooi gezicht allemaal. En toch rijden er ook nog auto's over deze wegen.

We moesten ook een stuk omhoog klimmen, ja dat was even wat klimmen maar we hebben het gehaald. We kwamen uiteindelijk uit bij een gate door een muur heen. Dit is een doorgang door een stadsmuur, burcht muur van vroeger die het oude gedeelte van Ohrid omringd.

Daarna gingen we langs de burcht muur omhoog en kwamen we uiteindelijk bij de masten terecht. Daar werden we verwelkomd door een hond. Het bleek dat daar ook een weerstation stond, privé of voor de lokale weer berichten.... Maar goed wij gingen door en hebben de masten gevonden. We werden een beetje in de gaten gehouden door de man die daar woont. Maar goed, zolang hij ons niet aanspreekt dan moet het goed zijn dachten wij. Maar wat bleek later, die zelfde man heeft de politie blijkbaar gebeld want hij vertrouwde het blijkbaar niet. Wij waren al weer op de terugweg naar beneden toe en ja hoor daar kwam de politie al aangereden. Dat kon geen toeval zijn dat die man de politie gebeld heeft. De agent vroeg wat we hier deden, wij zeiden dat we toeristen waren uit Holland (The Netherlands) en foto's maken van de omgeving. Dat was wel goed zei hij. Ze zeiden niet waarom ze ons aan hielden maar wij weten wel beter. Die man had hun gebeld... Klik hier voor zendmast foto's!

Samual Fortess

Maar goed wij gingen onze missie vervolgen. We gingen naar Samual Fortess. Dit was een burcht. Hier moesten we entree betalen en hier hebben we wat rond gelopen. Hier hadden we wel een mooi uitzicht over Ohrid. Daarna gingen eerst even wat drinken en hebben een souvenir gekocht. Daarna verder naar beneden toe naar de St. Pantelejmon. Dit kon je ook bekijken en hier hebben we weer wat uitgerust en van de omgeving genoten. Onze reis ging door naar St. Jovan Kaneo. Dit stond op een rots vlakbij het water. Daar hebben we ook weer even uitgerust en diverse foto's gemaakt en film uiteraard. Daarna gingen we naar benden toe. Het was weer lekker warm. Tijdens deze warmte drink je veel, we hebben veel water gedronken en ook Ice Tea. Dit drinken ze hier ook veel. Dus uiteindelijk hebben we vandaag ongeveer 5 liter gedronken elk ! Dat doen we in Nederland nog niet eens, moet je nagaan wat je hier verdampt.. Je blijft maar doordrinken. We hebben ook diverse ijsco's gehad..schepijs wel te verstaan. Dat kan je ook op elke hoek van straat krijgen...en zeker niet duur. 2 bolletjes schepijs voor 50 den..dat is ongeveer Euro 0,80

Samual Fortess

St. Pantelejmon

Kaartje St Pantelejmon

St. Jovan Kaneo

Nadat we weer terug waren op water niveau gingen we eerst even naar onze kamer toe. Daar hebben we nog wat gedronken en gerust. Daarna gingen we weer verder. We hebben ook nog diverse souvenirs gekocht. We zijn ook nog een stuk richting het nieuwe gedeelte van Ohrid gelopen. Langs de sportvelden weer terug via de straten naar de locatie waar ons hotel staat. Het was niet echt druk op straat...maar daar kwam duidelijk al wat meer verandering in. Hoe later het wordt hoe drukker het werd. Waar komen de mensen allemaal vandaan. Net dat ze even een adem pauze gehad hebben en lekker pitten thuis en dan het stads leven weer in..

We zouden even naar het kleinste MC Donalds van de wereld gaan zoals men zegt, maar wat bleek nu deze was er niet meer..kon blijkbaar niet uit hier..

Dus dat ging niet door, we hebben ergens anders wat patatjes gehad, was ook lekker natuurlijk. Het zout gehalte is weer op peil zullen we maar zeggen... Na al dit geloop hebben we nog een ijsco genomen en zijn we weer richting hotel gelopen. Het is nog telkens warm. We hebben nog even op ons balkon van het uitzicht genoten en wat gedronken en daarna hebben we maar wat gegeten in het restaurant. We hebben een andere pizza gehad dit keer. Dit ging er goed in. Daarna nog even gelopen en weer een lekkere ijsco gehad. Toen we de ijsco op aten kwamen er een paar dames langs en die deelden gratis Ice Tea uit ter promotie. Dit sloegen we niet af... Na de ijsco gingen we weer even op de kade lopen en hebben we de zonsondergang gezien. Daarna gingen we nog wat boodschapjes halen, water en Ice Tea en gingen we nog wat nacht foto's maken van Ohrid. Dit was ook een mooi gezicht. Na de nacht foto's gingen we weer naar onze kamer. Daar hebben we het verhaal gemaakt en nog wat gedronken. Was lekker weer buiten. Ze eten hier vrij laat in de avond..vanaf een uurtje of 20.00 uur begint het en om 22.30 uur zijn we nog aan het eten.

Hotel Aleksandrija


Hotel Aleksandrija met op de achtergrond het fort Samual Fortess

Morgen vertrekken we uit Ohrid richting Bitola, Hotel Molika. Hoe dat gingen dat zien jullie morgen wel weer. Nog even douchen en op balkon zitten en dan op bed...

31 Juli 2013

Vandaag gaan we Ohrid verlaten. We gaan naar Hotel Molika in National Park Pilester. Nadat we het ontbijt op hadden gingen we de auto inladen. Voordat we verder gingen hebben we eerst nog boodschappen gedaan.  Daarna gingen we uit checken en werd er ruimte gemaakt om de auto weg te halen. Er stond een auto voor onze auto dus die moest even weg. Toen dit klaar was gingen we op pad. Het duurde even voordat we contact hadden met de GPS..we gingen eerste even tanken. Dit is natuurlijk goed gegaan alleen kregen we eerst de benzine klep niet open..toen de sleutel er maar even achter en klaar was het weer. We hebben dit even cash betaald...de volgende keer doen we dit met de creditcard. Daarna weer op pad..we hadden nog geen contact met de GPS. Maar de weg was ook niet moeilijk waar we naar toe gaan.

Op een gegeven moment had hij de GPS te pakken..dus dat ging goed. We hebben de weg gevonden waar we naar toe moesten. Hier staat een mast en een klooster. Wij gingen met volle moed de weg op. Voordat we de berg op gingen werden we al ingehaald door een hele stoet..je zou zeggen wat moeten die mensen daar..maar dat werd later duidelijk.  Dus wij gingen ook maar ophoog....de auto heeft het er wel moeilijk mee...in zijn 1 naar boven toe of soms de 2..Maar meestal in zijn 1.. Onderweg hebben we een pitstop gemaakt om foto's te maken van die hoogte. Daarna gingen we weer op pad en toen gebeurde het..het leek dat de auto de helling niet aankon, of wij konden nog niet goed met de auto overweg..dat kan ook.

We hadden hem in zijn 2 staan maar daar smoorde hij bijna in en dan maar terug naar zijn 1..en toen viel de auto uit..De handrem erop mocht ook niet echt baten..dus we rolden een stukje naar beneden toe..maar snel weer de auto aan en gas geven in zijn 1 naar boven toe..dat ging niet goed...Hepke is uitgestapt en heeft de auto geduwd ! Ja wel mensen op vakantie een auto duwen, dat hebben we nog niet meegemaakt. Desalniettemin is het allemaal goed gekomen. Toen wij zaten te klooien met de auto kwam er een andere auto aan en die vroeg dat we ook hulp nodig waren..we hadden alles in de macht en ze gingen weer verder. De auto even met rust gelaten en toen weer verder. Nu hadden we verder geen problemen meer..Maar we weten nu dat we voorzichtig aan moeten doen met de auto..het is zeker geen VW auto !!

Uiteindelijk kwamen we boven en we zagen daar heel wat auto's staan. Wat bleek nu, er was een begrafenis gaande. Dus wij rustig aan gereden en de auto geparkeerd en de masten op zoeken. Het was lekker fris..beter als gisteren toen het zo heet was.

Ohrid/Konjsko


Ohrid/Konjsko

Toen we alles op de foto gezet hebben moesten we maar weer eens verder, we zijn er nog niet..bij onze eindbestemming. We toetsen onze bestemming in en daar gaan we weer. De weg naar beneden was niet zo moeilijk. Daarna gingen we weer op pad. We gaan nu richting de bergen. We moeten door de bergen heen om naar de andere kant te gaan. Dit konden we doen om door een National Park te rijden. Dus was 14 km kronkel wegen en stijgen en dalen. Dus we weten wat we moeten doen als het te steil wordt, in zijn 1 zetten. De rit was zeker de moeite waard, vele ver gezichten en mooie landschappen. We kwamen uiteindelijk aan de andere kant van de berg. We gingen mooi verder en onderweg hier en daar nog even gestopt voor de brood nodige foto's en natuurlijk een ijsco..

Een groot kruis op de berg, het millennium cross ter ere van 2000 jaar jaar christendom in Macedonië en de wereld.

Lookout: Koritski rid. Einde lake van Orhid...

Onderweg door het dorpje Carev Dvor, richting Bitola...

We reden nu in 1x door naar National Park Pilester. Voor Bitola moesten we eraf en dat ging natuurlijk goed. We hebben weer vele slinger wegen gehad maar uiteindelijk kwamen we rond 15.30 uur aan. Hotel Molika is de enige hotel in het National Park. 's Winters zal het hier wel erg druk zijn. Je kan hier ook skiën natuurlijk. Dus er zullen vast mensen zijn die 's winters willen skiën.. Toen we hadden in-gecheckt gingen we de omgeving even verkennen. De kamer is goed, maar de hygiëne mag wel beter. De douche schermen vallen bijna uit hun mechanisme, de douche bak is vies en er mist een stuk uit de douche bak..de afvoer lekt en dan komt het water bij het putje terecht..Maar goed..we hebben dit zelf besteld, maar dat zie je niet aan de buitenkant natuurlijk. De kamer verder is goed natuurlijk. Er is geen winkel, dus moet je alles kopen in Bitola.

We gingen de Rocky trail even doen, nou dat hebben we geweten. Dat ging alleen maar stijl omhoog en zo nu en dan eens vlak..Langs vele bochten kwamen we uiteindelijk terecht bij een ski baan. Waar men de mensen mee omhoog brengen in skie liften. Het was een vervallen plaats. Men ruimt hier ook niets op en men onderhoud het al helemaal niet. In de winter ligt er een flink pak sneeuw op en niemand ziet de troep of het hoge gras..De ruimte waar we uitkwamen zag er verlaten uit, het gebouw wat er stond was uitgebrand. We zaten hier op een hoogte van 1650 m boven zeeniveau. Toen we dit bekeken hadden gingen we dezelfde weg weer terug. Dit ging natuurlijk veel sneller..Binnen 15 min waren we al weer beneden.

Baba Mountain. Pelister (Peristeri) 2601 m.

Hotel Molika nabij Bitola

Na deze inspanning gingen we wat eten. Dat was ook lekker een soort cordon bleu. Met patat en groente erbij..lekker hoor. Aangezien we morgen een excursie hebben met Marija en haar vader bij Pelister (de Big Lake, Transmitting tower, small Lake) waren we van plan om even te bellen met haar dat alles goed gegaan is.

Maar we waren net klaar met eten en we gingen nog wat avond foto's maken en toen in 1x hoorde ik achter mij een stem en ik draaiede me om stond Marija en haar vader voor onze neus. Ze wou ons nog even zien voor morgen. Wat bleek nu, Marija had al gebeld naar het hotel om te vragen dat we er al waren. De conciërge zei idd dat we er al waren. Dat was rond 17.00 uur al zei de conciërge later. De conciërge had het ons ook wel even kunnen vertellen dat hij gebeld is door Marija. Dus we hebben ze al even ontmoet en het gaat nog gewoon door morgen. Ze zijn hier om 09.00 uur en dat gaat het beginnen. We krijgen ook een lunch van hun en we zijn zeker benieuwd. Morgen horen we meer.. Na dit leuke gesprekje gingen we naar onze kamer om het verhaal te tikken, de financiën even checken en aanvullen. Daarna lekker douchen en op bed. Morgen hebben we een excursie met Marija om Pilester te verkennen.

Rocky trail: National park Baba Mountain. Pelister

Hotel Molika, zonsondergang vanaf het balkon.

1 Augustus 2013

Vandaag hebben we een excursie geboekt. We krijgen dan een rondrit of tour op de berg Pelister. Dit kunnen we niet met onze eigen auto doen.  Vandaag hebben we een excursie. We stonden al om 07.00 uur op. Het was zonning en onze kamer was mooi verlicht door de zonnestralen. Daarna ontbijten. Dit was goed. Daarna naar de kamer om ons klaar te maken voor vertrek. We zagen de jeep al aankomen. De vader van Marije die de excursie zou geven kon niet komen ivm werk, maar haar oom deed het ook wel vaak...De oom zijn dochter was ook mee. Altijd gezellig. We gingen via een kronkel weg omhoog over kleine en grote stenen en met vele gaten in de weg...dit kon een gewone auto niet doen natuurlijk.

We hebben onderweg natuurlijk wel diverse stops gehad om foto's te maken. Het ging natuurlijk niet snel ivm het type weg waar we op reden..We zijn even gestopt bij een huisje waar men kon overnachten. Hier hebben we koffie gedronken uit een klein bekertje. Marije heeft veel verteld van de omgeving en van de geschiedenis en natuurlijk van de flora en fauna. Ze wist er wel wat van. Overigens studeerde ze voor tuin architect...dus daar komt dan de kennis weer van pas. Toen we de koffie op hadden gingen we weer verder. Onze eerste eindbestemming was de top Pelister. De berg op zich heet Mont Baba of The White Dofe (de witte duif)

Na vele slinger bochten en diverse hobbels en bobbels kwam de top in zicht. Op deze top staat ook de TV toren. Toen we daar aankwamen was het er lekker fris. We hebben maar even een jas cq trui aangedaan. De mast zelf was wel of niet in beeld dit kwam door de laag hangende bewolking. Maar er waren zeker momenten dat we de mast goed in beeld hadden. Later natuurlijk werd het alleen maar beter.

Baba Mountain, ook wel bekend onder de naam van zijn hoogste piek, Pelister (2601 meter)

We zijn ook nog even bij een monument geweest waar een man uit Bitola de Mt Everst heeft beklommen en niet heeft overleefd. Ze hebben die man overigens nooit gevonden ! Het monument stond ook op de top..de top is 2600 m. Toen we dit bekeken hebben gingen we weer op pad naar de volgende bestemming, de Small Lake. Onderweg vertelde de oom van Marije over de loop graven die er nog waren...van waaruit men de vijanden beschoten. Om bij dit lake te komen moesten we een stukje lopen. De oom van Marije zette ons af en we gingen een stukje lopen naar de Small Lake. Dit was een leuke wandeling. Diverse planten tegen gekomen, een herder met schapen etc. Toen we bij de Small Lake aankwamen hebben we even genoten van de rust die daar is en diverse foto's genomen. Na een klein half uurtje gingen we weer verder, we moesten nog een stukje lopen om bij de auto te komen. Totaal hebben we er ongeveer 1 uur over gedaan. De auto kon niet bij de Small Lake komen..dus we moesten een stukje lopen..

Small Lake

Baba Mountain, met zijn hoogste piek, Pelister (2601 meter)

Onderweg kwamen we wat sneeuw tegen. Dit hebben we natuurlijk even aangeraakt, ja we voelen niet elke dag sneeuw in de zomer ! Daarna gingen we verder naar de Big Lake. Toen we hier aankwamen waren we niet de enige die daar waren. Er stond een huis waar je kan overnachten maar dan moet je wel alles zelf meenemen. Eten, drinken en diverse dingen wat je maar mee wilt nemen. Onderweg toen we naar de Big Lake gingen kwamen we wel wat bergbeklimmers tegen die daar misschien wel overnachten, backpackers of iets dergelijks. Maar dat deden wij niet. Toen we daar aankwamen gingen we eerst even lunchen. Ze hadden dingen meegenomen uit eigen tuin van haar ouders, komkommers, tomaten, appels, schapenkaas, zelf gemaakte tapenade met tomaat en olie, olijven en natuurlijk ei van de kip. Hepke heeft ook nog een nationaal drankje gehad...50% alcohol...nou dat was vrij sterk...Paar kleine slokjes gehad en hij lag al onder de tafel bijna.. Maar we hebben lekker gegeten natuurlijk, niets mis mee. Daarna zijn we aan de wandel gegaan en Marije heeft weer diverse dingen verteld..de franse invloeden uit de eerste wereld oorlog.

Lunchen..

Toen we dit allemaal bekeken hebben gingen we weer op de terugweg naar beneden toe. onderweg zijn we even uit de auto gegaan aangezien we een vrij ruig terrein tegemoet kwamen..De oom zei dat we beter even scheef over konden lopen en hij pikte ons beneden wel weer op waar de weg weer beter was. Natuurlijk deden we dat en gingen te voet verder. Onderweg hebben we nog blauwe bessen gegeten..zo uit de natuur. Ze waren goed in het spier voor ons om ons wat bessen te geven.. Was best wel lekker natuurlijk en het is ook wel goed voor hart en bloed vaten zeiden ze..

Toen we op de plaats van bestemming aankwamen waar de auto stond stapten we weer in en gingen we weer verder naar benden toe. Toen we bijna bij het eind waren stopt we nog even bij een water fontein. Dit was water uit de bergen en je kon je opfrissen en fris wat het zeker. Het water kan je ook gewoon drinken...hebben we natuurlijk ook even gedaan...en smaakte best wel goed...

Daarna gingen we weer verder en het asfalt was al weer in zicht. Dus wij op het asfalt weer richting het hotel. Daar aangekomen hebben we nog even nagepraat en we zeiden dat we wel wat foto's gaan mailen als we weer thuis komen. We hebben natuurlijk ook even betaald..alleen iets meer dan afgesproken was..Het was ons zeer goed bevallen, lunch was goed en de uitleg etc was ook allemaal goed. Ze waren er blijkbaar blij mee. Totaal was deze excursie 7380 den (Macedonische munt) koers 1 den = € 0,016

Daarna gingen we naar onze kamer toe..nog even uitzwaaien en weer tot de orde van de dag. We begonnen vanmorgen om 09.00 uur en we waren 17.00 uur weer bij het hotel...Totaal 8 uur onderweg.

Daarna de kamer even in, spul opruimen en we zijn nog even aan de wandel geweest en afsluiten met het avond eten (Molika steak) en drinken en afsluiten met een sorbet (Coup Pilester). Totaal was dit 1420 den ==> € 23,-

Daarna naar de kamer voor het verhaal en de foto's.

Morgen gaan we weer op pad naar onze volgende bestemming, Demir Kapjia.

Vandaag vertrekken we naar Demir Kapija. We zijn weer vroeg in de veren zullen we maar zeggen. We stonden om 07.00 uur op en rond 07.30 zaten we aan het ontbijt. Het was iets drukker dan gisteren..maar er was vandaag ook een feestdag, dus iedereen had ook vrij vandaag. Nadat we zijn uitgecheckt gingen we op pad. De koffers in de auto en daar gaan we naar onze volgende bestemming. We gingen eerst even naar Bitola. Daar hebben we de auto geparkeerd bij een parkje. daarna zijn we een winkelstraat ingegaan. De winkels waren over het algemeen gesloten aangezien dat het een feestdag was. Je kon wel op terras zitten voor een drankje. We hebben wat fris genomen ipv koffie. Er was iets met de waterleiding, dus het werd fris. Daarna hebben we nog wat souvenirs gekocht bij een kraampje. Daarna gingen we weer op pad. We gingen via een detour (wat masten bekijken en de omgeving) richting Demir Kapija.

Bitola center

Daarna kwamen we in Prilep, we zagen daar een kruis op een berg staan, Markovi Kuli. We hadden deze ook in onze navigatie staan, maar dat ging ook niet helemaal goed. We waren wel op de juiste weg maar de weg ging over in zand etc. dus dat ging niet meer.. Dus weer keren en verder rijden.

Daarna gingen we naar een mast toe...daar hebben we wat fruit genomen. We zouden ook nog naar een klooster toe die op een berg stond. Dit was Treskavec Monastery. We gingen met volle moed de weg op (gravel road zullen we maar zeggen) en niet te snel de weg op. Maar op een gegeven moment konden we niet verder..ze waren met de weg bezig..dus wij nog wat foto's maken, je kon nog net het klooster zien..

Manastir Teskavec

Onderweg naar Demir Kapija..

Dus wij weer naar benden toe en onze weg vervolgen naar Demir Kapija.. We gingen nu in 1 stuk door naar onze verblijfplaats. We hebben het gevonden en rond 16:00 uur arriveerden op onze eind bestemming, het ziet er allemaal goed uit. De kamer is goed en uitzicht mooi. Lekker rustig hier ook natuurlijk. Hier worden allemaal verschillende wijnen gemaakt en je kan hier ook diverse wijnen proeven natuurlijk. We hebben even een bakje koffie genomen en we hebben wat rondgewandeld hier. Daarna gingen we wat eten. We hebben een glas wijn gehad, maar dat was niet zo'n succes. Was niet echt lekkere wijn maar goed. We hebben die van Australië ook nog in geheugen zitten..

Wijnboerderij, Demir Kapija..

Daarna gingen we nog wat wandelen en zijn we naar de kamer gegaan..waar we het verhaal hebben geschreven en de foto's gesorteerd en op de externe hardeschijf gezet. En later op de avond nog contact gehad met het thuis front via Skype.

Morgen gaan we wat verder de omgeving verkennen.

3 Augustus 2013

Vandaag gaan we de omgeving verkennen.. We zijn vanmorgen rond een uurtje of 07.30 uur opgestaan. Rond 08.00 uur hadden we ontbijt in het restaurant. We kregen het hier aangereikt zullen we maar zeggen. We kregen thee, sapje en traditioneel Macedonisch ontbijt met een schaal fruit toe. Dat was best lekker en voedzaam natuurlijk. We gingen rond 10.00 uur weg richting het Djoran meer. Het meer licht op de grens met Griekenland. Dus de ene helft is van Macedonië en de andere helft van Griekenland.

Nov Dorjan, Djoran meer..

Star Dorjan, Djoran meer..

Star Dorjan, Djoran meer..

Hepke ging vandaag even rijden, om ook even het gevoel te krijgen van de auto. Ging natuurlijk goed. We hebben de route ingevuld in onze bijrijder en deze bracht ons zonder problemen naar het meer toe. Onze eerste stop was Nov Djoran. Daar hebben we even bij een klein strandje gekeken. Daar waren niet veel mensen. Het was lekker warm natuurlijk. Daar hebben we wat fruit gehad en diverse foto's gemaakt. Daarna gingen we weer op pad richting de grens met Griekenland. Alvorens daar aangekomen kwamen we bij het dorpje Star Djoran. Daar was het erg druk en hutje mutje naast elkaar. Het lijkt Scheveningen wel. Daar zijn we nog even langs de boulevard gelopen. En bij het verlaten van deze plaats hebben nog een ijsco gehad. toen richting de grens tot 30 m voor de grens zijn we weer terug gegaan. We hebben wel foto's gemaakt. Volgens ons moet en wordt je wel gecontroleerd.

Douane | De grens overgang naar Griekenland...

Vervolgens gingen we weer terug richting Demir Kapija.  Onderweg hadden we ook nog een mast op het programma staan. Het is de vraag dat we daar bij konden komen. Maar we proberen het wel natuurlijk. Het is de Mast Boskija nabij Gjopcheli, deze staat op een berg van 720 m hoog. We hadden een weg op de route kaart staan en wij gingen deze in. Op een gegeven moment konden we niet verder maar we zagen de mast wel. Daar hebben we een pit stop gehad en nog wat fruit genomen. Daar hebben we ook diverse foto's en film gemaakt. Toen we even van het uitzicht hebben genoten gingen we weer op pad richting Demir Kapija.

Onderweg hadden we nog een mast (Udovo) op het programma staan maar er was iets anders aan de hand. Wat bleek nu er stond een hoogspanningsmast in brand. Deze was al aardig zwart geblakerd. Het plaatsje waar dit was heet Udovo. En warempel daar stond de mast ook. We hebben de auto geparkeerd langs de weg en er stond ook al politie op en bij de weg. Want er liepen hoogspanningkabels over de weg dus de politie moest wel alert blijven dat die evt. niet op de weg komen. de brandweer en hulpdiensten waren al ter plaatse.
Toevallig stond er ook een klein kerkje in de buurt en deze hebben we ook even bekeken rondom. En daar stond de mast dus ook.

Gjopcheli | Mast Boskija

Op de heen weg kwamen we ook al door een paar tunnels heen. En halverwege deze tunnels kon je ook je auto even parkeren. We zeiden dat doen we de terug weg even. Dus zo gezegd zo gedaan wij stoppen halverwege de tunnels. Was wel een mooi gezicht natuurlijk. Dat je eerst door een tunnel komt en dan een parkeerplaatsje aan beide kanten. Hier hebben we even stil gestaan en diverse foto's en film gemaakt. Daarna gingen we weer op pad.

Daarna gingen we naar Demir Kapjia in. Eens kijken wat dit allemaal voorstelt. Het stelde dus niet veel voor. We hebben een klein supermarktje gevonden waar ze de bedragen nog met een rekenmachine optelde..dus was ook weer een koopje, 2 flessen drinken en een koekje voor nog geen € 1,70 We moesten ook nog even tanken. Dit hebben we nu maar even gedaan en we wisten dat er op de snelweg eentje aanwezig was. Dus wij daar weer naar toe en even getankt. Voor nog geen € 37 waren we klaar. Daarna zouden en wouden we weer terug naar onze kamer maar we moesten dus de weg over. Maar er stond ook een politie man daar waar wij de weg over moesten. Dus Hepke heeft maar even gevraagd dat we ook zo over de doorgetrokken streep mochten rijden naar de andere kant. Want daar stond ook een restaurant...en we wouden wel een bakje hebben. Dus dat heeft hij gezegd en warempel mocht dat ook nog. hij zette het verkeer even stil en wij mochten wel omkeren. Toen we bij het restaurant aankwamen hebben we Iced Coffee gehad. Dit was best wel lekker.

Even tanken en Iced Coffee gedronken

Daarna gingen we naar onze kamer toe. Maar voordat we naar onze kamer gingen kwamen we nog een klein kerkje tegen in Demir Kapija Deze hebben we even bekeken en het was er lekker rustig. Wel veel graven waren daar. De priester kwam ook nog even naar buiten toe....maar zei verder niets. We hebben verscheidende foto's genomen en we konden ons onderkomen ook zien vanaf het kerkje.. Daarna gingen we dus naar onze kamer toe. Daar hebben we even wat uitgerust...gedronken en diverse spullen al opgeladen. rond een uurtje of 18.30 uur gingen we naar buiten toe om nog wat foto's te maken. Daarna gingen we eten. We hebben weer een andere wijn geprobeerd, maar deze was ook niet al te lekker. En we hebben kip met perziken gehad...was best lekker. Daarna nog ijs toe. We hadden wel meer als gisteren...wel raar. Zeker een andere kok.

Daarna gingen we naar huis waar Sibbele nog even Skype met zijn ouders had. Sibbele zijn vader ging ook nog even bellen met de ouders van Hepke. Scheelt ons weer kosten. Daarna nog het verhaal en wat gedronken en douchen. Morgen vertrekken we naar Berovo.

4 Augustus 2013

Accommodatie : Hotel Manastir Berovo

Onze volgende stop is Berovo. We staan vanmorgen rond 07.30 uur op. Om 08.00 uur hadden we een traditioneel ontbijt. Voor we weggingen hebben we eerst even wat spullen in de auto gedaan en de auto nog wat schoongemaakt met water. Daarna de overige bagage erin gedaan en even uit checken. Rond 10.00 uur gingen we op pad.

Onderweg naar boven, naar de Strumica watervallen.....

Onze eerst eindbestemming waren de Strumica watervallen. We proberen deze te vinden. Onderweg hebben we nog wat water en overige drinken gekocht voor de komende dag. Toen we in Kolesino aan kwamen zagen we inderdaad dat de Strumica watervallen hier moesten zijn. We hebben als het ware maar 1 bord gezien en daarna moet je het zelf uitzoeken waar de watervallen zich bevinden !

Strumica	Koninginnenpage vlinder

Maar we gingen een pad in en deze ging (denken wij) naar de watervallen toe. We konden op een gegeven moment niet meer verder met de auto (die van ons niet dus, andere auto's wel) Dus toen maar even te voet. Maar dat duurde ook wel een tijdje voordat je bij de watervallen was...dus deze hebben we uiteindelijk overgeslagen. Beneden aangekomen hebben we nog wat gedronken en van het uitzicht genoten. Nog mooi vlinder op de foto gezet...die zelden Nederland ziet.

Daarna gingen we weer op pad. We kwamen een bord tegen met drie watervallen, dus we gingen proberen om de 1ste terug te vinden..Nou dat was ook geen succes. We hebben deze ook niet gevonden. Wel het bord gevonden maar geen waterval. Dus toen dachten we, laat maar we gaan wel verder. We gingen verder op weg naar Berovo.

We hebben nog een ijsco gehad in Murtino een plaatsje onderweg. Daarna via Robovo rechtsaf naar Bosilovo. Door de vallei en over de berg heen...en op het hoogste punt van de berg stond een bord met Welcome to Berovo...Daarna gingen we weer naar beneden toe. Bovenop stond ook een monument.  Na vele bochten gingen we naar ons hotel toe. Deze hebben we natuurlijk weer gevonden.

Murtino

Berovo nog 48 kilometer...

Welcome to Berovo

Even in-checken en onze kamers waren nog niet klaar..dus eerst maar een bakkie doen met een hartige Grandmother cake gehad met kleine aardbeitjes...was best wel lekker... Even later kwam ze er al aan om te vertellen dat onze kamer gereed was. Na onze koffie break gingen we naar de kamer toe. Dit zag er goed uit.

Hotel Manastir Berovo

Daarna gingen we Berovo even verkennen...nou daar waren we snel klaar mee, niet echt iets te beleven..er is geen souvenirs winkel te bekenen. Toen op aanraden van het hotel even naar The Holy Mother of God kerkje..en Berovo Lake. Je kan natuurlijk hier ook veel wandelen...maar dat doen we nu even niet. We gingen te voet naar het kerkje toe, was niet zo ver. Dit hebben we op de foto en film gezet en een binnen geweest. Daarna gingen we nog wat wandelen...en Hepke is nog naar een ander kerkje geweest op een berg. Ik waak over de tassen..

Daarna gingen we weer naar ons hotel kamer toe, daar hebben we nog wat water gedronken en zijn we gaan eten. We hebben een traditioneel gerecht gehad. Een stoofpotje met varkensvlees en traditioneel brood (soepstengels met sesam zaad erop en gebakken) dit was best wel lekker. Daarna hebben we nog een desert gehad. Pannekoeken Hotel Maistir stijl. Nou dat was erg zoet. Maar wel lekker natuurlijk.

Nu eerst een Lasko, Macedonisch biertje...	Een stoofpotje met varkensvlees en traditioneel brood
The Holy Mother of God	Binnen in het kerkje..

Na het eten zijn we naar het meer gegaan van Berovo. Dit hebben we met de auto gedaan..aangezien we anders 5 km moesten lopen. Daar hebben we een auto voor natuurlijk. Toen we bij het meer aankwamen was het erg rustig. Was wel leuk om te zien natuurlijk. Op de weg ernaar toe en toen we er bijna waren stonden mensen items te verkopen wat ze zelf gemaakt hebben. We hebben niets gekocht. Toen we het meer wat bekeken hebben gingen we weer naar ons hotelkamer toe..We hebben nog wat gedronken op het terras en het verslag etc gemaakt.

Het meer van Berovo

Morgen vertrekken we naar Stip.

5 Augustus 2013

Hotel Manastir Berovo. Vandaag gaan we naar Stip....

Vanmorgen om 07.30 uur opgestaan en om 08.00 uur ontbijt. We hadden een continental ontbijt...met een aantal jam soorten oa. blauw bessen, marmelade, honing, aarbei en brood. We hadden ook thee van de Berovo mountain en blauwebessen sap van de berg.. Daarna alles in de auto en even uit checken en gingen we op pad richting Delčevo waar we de Mount Golak op gaan. We moesten eerst nog even door Berovo heen en daar hebben we ook even gestopt om wat foto's te maken. Daarna gingen we verder. De rit naar Delčevo de berg op ging goed, alleen om op de top te komen van Mount Golak moest je een slecht geasfalteerde weg op. Maar we hebben het natuurlijk gehaald met onze dinky toy auto.

Delčevo op naar de top (summit) van Mount Golak



Toen we daar aankwamen was het net een spook stad...er was gewoon niets...ja wel masten en een hotel...maar met niets erin. Het was er slecht aan toe daar, verpauwperd en verlaten...zonde..Maar de masten stonden er nog wel. Dus die hebben we op de foto gezet en rond gelopen en wat fruit genomen en wat gedronken uiteraard.

Daarna gingen we weer op pad richting onze eindbestemming Stip. Via Delchevo gingen we naar Macedonska Kamenica daar hebben we wat gedronken en wat gekocht voor onderweg. Daarna vervolgden we onze weg langs de Kalimanci Lake. Daarna in Stip nog even tanken voordat we nar het hotel gingen. Dan hebben we weer een volle tank en kunnen we weer wat rijden. Toen we bij ons hotel aankwamen eerst even inchecken, ze kon niet echt veel Engels maar we hebben het weer gered. We zitten op de 4de verdieping. Het hotel heeft er 8 maar de rest wordt niet gebruikt en dat bleek later ook. We zijn even naar de 8ste verdieping geweest en idd daar was niets meer. Wel wat kamers zouden kunnen zijn maar het zag er erg verlaten en verpauperd uit.

Kalimanci Lake
 

Hotel Oaze	Uitzicht vanuit de kamer naar het oude fort

Maar waar we zitten is het wel goed... Daarna gingen we even wat rond lopen in Stip. Eerst even wat drinken, koffie.Toen we daar zaten werden we wat lastig gevallen door een klein meisje..ze wou geld hebben, bedelen dus. Ze werd gestuurd door haar ouders en de kinderen moeten het dan weer inleveren. Maar de eigenaren van de tent waar we zaten die ging al achter het meisje aan en zeggen dat ze weg moest gaan. Ze gooiden zelf kleine steentjes naar haar toe maar toen de bediende weer weg was kwam ze weer. Later kwam haar broertje ook nog langs maar die werd ook weg gestuurd. Weer een hele beleving natuurlijk.

Daarna gingen we weer wat verder lopen en het was weer lekker warm. Toen kwamen we weer bij het hotel, even wat uitrusten op de kamer en gingen we maar even opzoek naar eten. Dat was snel gevonden. We hebben valkbij een pizza tent gevonden. Dus een lekkere pizza gehad en drinken en ijsco toe en dat voor nog geen € 10,50!  Na het eten nog even wat rondgewandeld. Het leek net dat de stad wat tot leven komt..Overdag in de schaduw of binnen en nadat de zon onder is komen de mensen tot leven, het lijken wel sombies.. Daarna naar de kamer gegaan...waar we van het uitzicht genieten. We proberen morgenvroeg nog bij een berg te komen, maar dat moeten we nog even zien hoe en wat allemaal. We moeten het verhaal nog even doen en de financiën bekijken. We hebben ook nog even met het thuisfront ge-skypt alles was goed.

Uitzicht vanuit de kamer naar het oude fort bij nacht...